หมู่โอ: ไม่มีแอนติเจนทั้งเอและบีบนผิวเม็ดโลหิตแดง แต่มีทั้งแอนติบอดีเอและบีในพลาสมา หมู่เอบี: มีแอนติเจนทั้งเอและบีบนผิวเม็ดโลหิตแดง แต่ไม่มีทั้งแอนติบอดีเอและบีในพลาสมา 2. หมู่โลหิต ระบบอาร์เอช (Rh) ปี คศ. 1939 Levine และ Stetson แต่แอนติเจนสำคัญที่เป็นตัวบ่งบอกชนิดของหมู่โลหิตระบบอาร์เอชนี้คือ แอนติเจนดี
ใหญ่ (D) ซึ่งจะแบ่งออกได้เป็น 2 หมู่คือ ของหมู่โลหิตของแต่ละคนได้โดยการตรวจหาแอนติเจนและ แอนติบอดีจากโลหิต โดยหมู่โลหิตแต่ละหมู่จะมีลักษณะดังนี้ หมู่เอ: มีแอนติเจนเอบนผิวเม็ดโลหิตแดง มีแอนติบอดีบีในพลาสมา หมู่บี: มีแอนติเจนบีบน ผิวเม็ดโลหิตแดง มีแอนติบอดีเอในพลาสมา หมู่โลหิตอาร์เอชบวก (Rh positive,
Rh+) : คือหมู่โลหิตที่มีแอนติเจน-ดีใหญ่ (Antigen-D) อยู่ที่ ผิวของเม็ดโลหิตแดง ซึ่งเราเรียกว่าเป็น "หมู่โลหิตหายาก" หรือ "หมู่โลหิตพิเศษ" หมู่โลหิตระบบอาร์เอชเป็นหมู่โลหิต รายงานการค้นพบหมู่โลหิตระบบอาร์เอช เป็นหมู่โลหิตที่ประกอบด้วยแอนติเจนที่มีความสำคัญทาง คลินิก 5 ชนิด คือ แอนติเจนดีใหญ่ (D), ซีใหญ่ (C), อีใหญ่ (E),
ซีเล็ก ( c), อีเล็ก (e) และแอนติเจนอื่นที่เกี่ยวข้องที่ไม่ค่อยมีความสำคัญทางคลินิกอีก 46 ชนิด ที่มีความสำคัญรองลงมาจากหมู่โลหิตระบบเอบีโอเนื่อง จากแอนติเจน-ดีใหญ่สามารถกระตุ้นให้สร้างแอนติบอดีได้ดีกว่าแอนติเจนอื่นๆของเม็ดโลหิตแดง หมู่โลหิตอาร์เอช (ตรวจได้จากการตรวจโลหิต) ทั้งในผู้ป่วยและในผู้บริจาคโลหิตเพื่อให้มั่นใจ
ว่า ในคนไทยมีหมู่โลหิตอาร์เอช (D) บวกประมาณ 99.7% หมู่โลหิตอาร์เอชลบ (Rh negative, Rh-) : คือหมู่โลหิตที่ไม่มีแอนติเจน-ดีใหญ่ (Antigen -D) อยู่ที่ผิวของเม็ดโลหิตแดง ในคนไทยพบว่ามีหมู่โลหิตนี้ เพียง 0.3% หรือ 1,000 คนจะพบเพียง 3 คนเท่านั้น ผู้ป่วยที่เป็นหมู่โลหิตอาร์เอชลบ จะได้รับโลหิตอาร์เอชลบเท่านั้นเพื่อป้องกันการสร้างแอนติบอดี-ดีใหญ่ ซึ่งเป็นแอนติบอดีที่มีความ สำคัญทางคลินิกเพราะสามารถทำให้ ในร่างกายคนเรามี
โลหิตอยู่ประมาณร้อยละ 9-10 ของน้ำหนักตัว ปกติโดยธรรมชาติในคนเราจะไม่สร้างแอนติบอดีต่อแอนติเจน-ดีใหญ่ แต่จะพบว่ามากกว่า 80% ของคนหมู่อาร์เอชลบจะสร้างแอนติบอดี-ดีใหญ่ (Anti-D) ได้เมื่อได้รับโลหิตหมู่อาร์เอชบวก จากการถ่ายโลหิต/ได้รับโลหิตหรือจากตั้งครรภ์ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องตรวจ โลหิตมีความสำคัญต่อการดำรง
ชีวิตของเราเป็นอย่างมาก และมีส่วนประกอบที่สำคัญดังนี้ 1. ส่วนที่เป็นของเหลวซึ่งเรียกว่า น้ำโลหิต หรือพลาสมา ( Plasma ) มีอยู่ประมาณร้อยละ55 ของปริมาณโลหิตที่ ไหลอยู่ในร่างกายในน้ำโลหิตประกอบ ด้วยน้ำ ร้อยละ 91 นอกนั้นเป็นสารอื่นๆ ได้แก่ เอนไซม์ ฮอร์โมน สารอาหารต่าง ๆ และแก๊ส รวมทั้งของเสียที่ร่างกายไม่ต้องการ เช่น ยู
เรีย แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ เป็นต้น น้ำโลหิตทำหน้าที่ลำเลียงสารอาหาร เอนไซม์ ฮอร์โมน และแก๊สกลับไปเลี้ยงเซลล์ต่าง ๆ ของ ร่างกาย และลำเลียงของเสียต่าง ๆ มายังปอดเพื่อขับออกจากร่างกาย 2. ส่วนที่เป็นของแข็ง ได้แก่ เซลล์เม็ดโลหิต และเกล็ดโลหิต ซึ่งมีอยู่ประมาณร้อยละ 45 ของปริมาณโลหิตทั้งหมด 8802 1 ภาพที่ 1
ตัวอย่างหมู่โลหิตที่พบ หมู่โลหิต คือ การแยกโลหิตของคนเราออกเป็นหมู่/เป็นกรุ๊ป (Group หรือ Type) ตามชนิดของสารชีวเคมี (Biochemicalsubstance) ที่มีชื่อว่า ไกลโคโปรตีน (Glycoprotein) หรือไกลโคไลปิด(Glycolipid) ที่ร่างกายสร้างขึ้นและปรากฏบนผิวเม็ดโลหิตแดงและเรียกว่าแอนติเจน/สารก่อภูมิต้านทาน (Antigen) ซึ่งมีลักษณะ
จำเพาะในแต่ละหมู่โลหิต โลหิตของมนุษย์สามารถแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ ดังนี้ หมู่โลหิตระบบ ABO หมู่โลหิตระบบ Rh 1. หมู่โลหิตระบบ ABO หมู่โลหิตเริ่มค้นพบใน คศ. 1900 โดย Karl Landsteiner พบหมู่โลหิต A, B, และ O ส่วนหมู่โลหิต AB พบโดย Von Decastello และ Sturli ในปี คศ. 1902 สถิติหมู่โลหิต ABO ของคนไทย มี
ดังนี้ หมู่โลหิตเริ่มค้นพบใน คศ. 1900 โดย Karl Landsteiner พบหมู่โลหิต A, B, และ O ส่วนหมู่โลหิต AB พบโดย Von Decastello และ Sturli ในปี คศ. 1902 สถิติหมู่โลหิต ABO ของคนไทย มีดังนี้หมู่โลหิตระบบเอบีโอประกอบด้วยหมู่โลหิตหลัก 4 หมู่ได้แก่ หมู่เอ (A),หมู่บี (B),หมู่โอ (O) และหมู่เอบี (AB) ซึ่งกำหนดหมู่ โลหิตได้โดยชนิดของแอนติเจน/สารก่อภูมิต้านทานที่อยู่บนผิวของเม็ดโลหิตแดงและแอนติบอดี/สารภูมิต้านทาน
(Antibody) ที่อยู่ในน้ำเหลืองหรือพลาสมาซึ่งถูกสร้างขึ้นมาโดยธรรมชาติเช่นกัน แต่จะพบว่าคนเราจะไม่สร้างแอนติบอดีต่อแอนติเจนที่ตนเองมีอยู่แล้ว (แอนติบอดีหรือสารภูมิต้านทานเป็นสารที่ ร่างกายสร้างขึ้นเมื่อมีสารแปลกปลอมหรือแอนติเจนเข้าสู่ร่างกาย) ดังนั้นเราจะสามารถบอกชนิด
